Eerlijk gezegd, krijg ik het soms een beetje benauwd als ik op social media de verhalen lees over wat iedereen het afgelopen jaar gepresteerd heeft en hoe blij ze daarmee zijn. Voor alle duidelijkheid, ik ben iemand die het heel belangrijk vindt om zich dankbaar op te stellen. Dat is iets wat ik mijn cliënten ook meegeef. Focus je op wat er al is, zie het mooie in kleine dingen en vier iedere stap voorwaarts. Dat is nou net wat er bij mij schuurt in de berichten die ik lees.

Het is in het leven onvermijdelijk dat je soms gekwetst wordt. Maar hoe ga je om met de pijn, het verdriet, de twijfel en de onzekerheid die een opmerking of het gedrag van andere mensen bij jou oproepen. Ik reageerde zelf heel vaak vanuit boosheid en frustratie. In plaats van bij mezelf te onderzoeken waar mijn reactie vandaan kwam en aandacht te geven aan mijn eigen innerlijke proces en mijn oude wonden, legde ik alle verantwoordelijkheid buiten mezelf. Op deze manier hoefde ik de pijn die ik voelde niet onder ogen te komen en kon ik de schijn ophouden dat ik het allemaal wel kon en onder controle had. Hoe vervelend ik het ook vond als ik buitensporig reageerde (wat overigens een net woord is voor totaal onredelijk en behoorlijk ontvlambaar) er veranderde verder niets. Gelukkig heb ik een man die behoorlijk goed kan incasseren en relativeren. Anders weet ik niet waar ik nu stond.

Ademhalen, je doet het de hele dag. Als je geen adem meer haalt, dan ben je dood. Toch nemen we onze ademhaling voor lief. Staan er niet bewust bij stil. Bij hoe belangrijk de levensenergie, die voortkomt uit ademhalen, voor je is. Je ademhaling reflecteert je staat van zijn. Er valt veel wijsheid uit te halen. Vooral als die ademhaling je in de weg zit.

Goede voornemens